In a nutshell

Born on the tiny picturesque island of Malta in 1982, Ivan began his painting experience in his childhood years. He studied art and painting during his secondary and higher education, but afterwards he interrupted his studies for several years. In the meantime he graduated from the University of Malta with a Bachelor’s Degree in Education, specializing in ‘Technical Drawing’ and ‘Design and Technology’.

However, his passion for art and painting persisted in him and since 2009 he started painting once again, experimenting new styles and techniques. In 2013 he finished a postgraduate course at the univeristy of art in Poznań – Poland. Presently he teaches art and creates art in Poznań

Artist’s statement

In different ages and civilisations, art and painting had different intentions, aspirations, status, and styles. Times and circumstances change but artists never cease to express themselves with this medium of thought and communication.

“What’s the meaning of this painting?” This is perhaps the most frequent question that any artist is asked. Nonetheless, irrespective of the artists’ inspirations and reasons for the choice of colours and composition, the viewer may see, understand and experience something wholly different from the artist. This is ‘Kontempart’.

The website

Kontempart’ is Ivan’s personal online gallery. His art varies in style, colour, medium and concept. 

The aim of Kontempart, is primirary to be a platform were to observe and interprate art. One can also comment and write his interpratation.

The name

The name ‘Kontempart’ embodies the word “contemplation” from the Latin: Contemplatio and the Polish: Kontemplacja The viewer experiences the true significance of a painting only by contemplating it. He might spend hours looking at a painting or else just glance at it and consequently experience happiness, sadness or confusion. Time is irrelevant while contemplating a painting. What is however relevant and indispensable is the discourse going on between the viewer and his ‘self’ – a dialogue that may stimulate feelings, emotions and prayer within the viewer himself.

Galleries
VINCI ART GALLERY
Galeria Sztuki Współczesnej
Rynek Śródecki 15/2
61-126 Poznań PL

Mail: galeria@vinciartgallery.com

Tel: 789 192 548

Pochodzisz z Malty. Czy już tam kształciłeś się artystycznie?
– W mojej szkole średniej wiodącym przedmiotem była sztuka. Na uniwersytecie większy nacisk kładziony był na design, bardzo mało było wtedy malarstwa, choć ćwiczyliśmy się w rysunku. Zawsze trochę rysowałem i malowałem sam dla siebie, hoć nie za dużo. Dopiero gdy w 2010 r. przyjechałem 
do Poznania, wróciłem do malarstwa i rysunku: tutaj skończyłem studia podyplomowe na Uniwersytecie Artystycznym.

Czyli po wstąpieniu do Stowarzyszenia Doktryny Chrześcijańskiej musiałeś trochę zawiesić kontakt ze sztuką i mogłeś go odnowić dopiero w Poznaniu?
– Rzeczywiście, przed przybyciem do Poznania trochę odszedłem od sztuki, ale tutaj mogłem rócić do malowania, bo miałem po prostu więcej czasu. Poza tym znalazłem pracę w szkole – jestem nauczycielem plastyki. Malowanie jest dla mnie jednak tak bardzo ważne, że zmniejszyłem swój etat w szkole do połowy, by móc bardziej poświęcić się worzeniu.

Pracujesz w różnych technikach, od rysunku po obrazy malowane na płótnie i desce.
– Powoli odkrywałem różne metody i techniki. Głównie maluję na desce. Czuję, że deska daje mi więcej swobody, pracując z nią czuję się bezpiecznie, bo można na niej próbować
różne warstwy czy stosować różne metody. Chociaż wydaje się, że na płótnie maluje się łatwiej – możesz kupić gotowe płótno do malowania. Deskę trzeba przygotować. Staram się to robić sam od początku do końca: szlifuję ją, robię wszystko, co potrzebne, by zacząć malować. Próbowałem też wykorzystywać do tworzenia obrazów żywicę. Ją także można położyć na płótno, ale znów czułem się pewniej, kładąc warstwę żywicy na obraz namalowany na desce. To bardzo żmudna praca, nawet nie chcę do tego wracać.

 Mówisz, że kiedy malujesz –kontemplujesz. Takie podejście od razu kojarzy się z pisaniem ikon, czyli modlitwą poprzez tworzenie, co jest właśnie o tyle uprawnionym 
porównaniem, że malujesz głównie na desce. Czy zatem są to ikony?
– Wiem, że kto pisze ikony, musi używać pewnych technik, stylów, musi mieć odpowiednią postawę, więc jeśli chodzi o ten proces, przez który się pisze ikonę, to nie, moje obrazy nie są ikonami. Z drugiej strony, jeśli powiedzieć ogólnie, że tworząc obraz, modliłem się i kontemplowałem – to tak. Modlić się i kontemplować można, nie tylko malując obraz, ale też oglądając go, czy jak ja lubię mówić – odkrywając obraz. To słowo bardzo tu pasuje, ja w trakcie malowania także „odkrywam” obraz, tak samo odbiorca, oglądając go, „odkrywa” obraz dla siebie.

Dodatkowo jeszcze ikony zazwyczaj przedstawiają postaci, figury – Twoje obrazy są w większości abstrakcyjne.
– To prawda, choć abstrakcja jest językiem, którym posługuję się od niedawna. Rzeczywiście, na ostatniej wystawie pokazałem większość takich obrazów. Moją ambicją jednak było połączenie figuratywności z abstrakcją. Pokazałem to głównie w cyklu „Stany duszy” składającym się z czterech obrazów. Trzy z nich dzielą się na trzy części – ostatni jest już w jednym kawałku. Widać w nim jednak proces wydobywania się człowieka, jego postać, w ostatnim obrazie wyłania się z ciemności, pośród symbolicznych i bstrakcyjnych figur. Widzimy wtedy nowego człowieka, tego o którym mówił św. Paweł.

Pewną inspiracją stał się też papież Franciszek
– Niektóre prace nawiązują do jego encykliki Laudato sii. O ekologii i naszym stosunku do środowiska mówią moje abstrakcyjne prace. Bo są one abstrakcyjne tylko pozornie – kiedy przyjrzymy się im bliżej, możemy zobaczyć sekwencje, niby DNA czy ciągi komórek, takie jakie możemy zaobserwować

‘Emozzjonijiet tal-Ispirtu’ hija wirja impressjonanti imtella’ fi SkyParks Business Centre, MIA, Luqa bejn l-ewwel ta’ Ottubru u l-aħħar ta’ Diċembru, 2023. Kif jistqarr l-artist: l-att innifsu tal-pittura hija ċelebrazzjoni tal-ħajja. Il-wirja hija attwali u applikata. Hija wkoll appell biex tingħata għajnuna lil min hu inqas ixxurtjat u sabiex tiżdiet iktar is-sensibilità u s-sensittivita umana.

Fil-fatt din l-istqarrija hija il-kunċett ewlieni tal-lingwaġġ pittoriku f’realiżmu soċjali. Ix-xogħol ta’ Ivan Grixti huwa dwar riflessjoni psikika u mimli b’emozzjonijiet, sentimenti u esperjenzi li jesprimu karattru u stati mentali magħġuna mill-lotta mal-ħajja. Qalb ir-ritratti (portraits) wiċċ wieħed biss jitbissem ferrieħ, il-bqija juru element ta’ stress, tensjoni u dieqa jew melankonija. U dan mhux il-ħażen fil-bniedem iżda it-tbatija umana sew fiżika u kemm mentali, il-battalja infinità tal-bniedem kontra iż-żmien u l-ispazju.

L-artist wara snin twal ta’ studju akkademiku tal-grammatika u l-lingwaġġ tal-arti jiffoka b’mod ferventi dwar it-tbatija mentali u kif din tinfluwenza il-fattizzi fiżiċi umani. Bħala edukatur huwa studja il-psikiloġija li tgħinu biex jesprimi burdati  u għemil/azzjoni umana. Ir-realiżmu huwa litteralment minsuġ fl-lingwaġġ astratt ta’ hila grafika tremenda: l-akrobaziji kurvi-linejari jew f’sens ta’ movimenti ta’ sfin sofistikat u eleganti ta’ ballet. Jissuġġerixxu u jispiraw l-artist biex jiskopri f’għanqbuta ta’ linji uċuh u irjus umani. Il-wirja imsejsa fuq serje ta’ ritratti (portraits).

Ir-ritratt uman huwa l-mezz biex l-artist jesprimi s-suġġett ta’ realiżmu soċjali sfieq. Ir-ritratti ta’ persuni emarġinati fil-Polonja u l-awtoritratt tal-artist huma is-sinsla ta’ din il-wirja. Fil-fatt dawn il-persuni imweġġa’ aċċettaw li jgħixu f’dar ta’ kenn u għalhekk is-sitwazzjoni tagħhom hija mitigata bl-għajnuna soċjali li rċevew. L-artist pitter ir-ritratt ta’ kull wieħed minnhom wara li talabhom permess u ma kien hemm ‘l ebda diffikultà waqt is-sezzjoni bħala mudelli. Ivan daħal għal dan ix-xogħol b’delikatezza kbira, bi prudenza u mħabba mhux bħala kritika iżda b’għożża jew kompassjoni, b’involviment intensament ħerqan.

It-titlu tal-wirja huwa it-titlu tal-awtoritratt. B’għajnejh magħluqa u kważi fi trans jimmedita dwar il-vjaġġ f’ħajtu. Qawwi u b’saħħtu bħala idjoma jirrifletti l-ispiritwalità ġewwinija.

Ir-ritratt ta’ Papa Benedittu XVI jiġbdek u jimpressjonak. L-artist jikseb f’realiżmu qawwi it-tbissima tiegħu u għajnejh partikulari b’ ċerta maġija. Immaġni tgħum fi sfond astratt. It- tbissima fuq wiċċ oħt l-artist turi l-gost taż-żgħożija.

Ix-xogħol astratt b’wiċċ jew żewġ uċuh moħbija jesprimu biżgħat, ħsibijiet imleffna fid-duħħan, inkwiet, tensjoni u ħolm ikreh. Juru il-kruha tal-gwerra fis-Sirja li fi kliem Leonardo jsejjħilha ‘pazzia bestialissima’. U fi tfiċċija għal verità juri għajnejn il-bniedem imkabbra taħt lenti b’referenza espliċità għal dan l-organu uman li jitqies it-tiqa miftuħa fuq moħħ, qalb u ruħ il-bniedem. Dan ix-xogħol jinvolvi direttament 

Ivan Grixti states that ‘the very act of painting is a celebration of life’. With reference to his work this statement is so true of his social realism. His work is about psychic reflections and imbued with emotions, sentiments and feelings demonstrating character and states of mind moulded by life’s vicissitudes. Only one smiling face among his portraits, the rest show an element of stress, tension, sadness and melancholy. It is not the dark side of man but human suffering – physical and mental, the relentless battle of man against time and space.

The artist backed with many years of academic study focuses deeply on mental suffering. As an educator he studied psychology that has helped him to study moods and whims. His realism is literally woven into an abstract language. His curvilinear acrobatics or ballet dance movements create a web of lines that suggest or inspire the artist to discover a human face or head. The hallmark of the exhibition: ‘Emotions of the Spirit’ is definitely his self-portrait. With eyes closed he seems in a trance or meditating. Bold and strong as an idiom it reflects his inner being.

The portraits of homeless men show the state of mind of people who have been emarginated. In fact these men accepted accommodation in a home and therefore their plight is mitigated. The artist painted those who accepted his invitation and there was no friction when they became his sitters or models. Ivan took this exercise as a course of studies.

The portrait of Pope Benedict XVI is riveting. The artist captured his characteristic grin and particular eyes, almost magical. A realistic image swimming in an abstract background. The portrait of his sister is warmly smiling.

The smaller works though abstract have a hidden face or two but are about ‘Fear’ and ‘Unseen Thoughts’. But the horror of war is best depicted in the ‘Syrian Conflict’. A realistic close-up of a human eye in ‘Searching the Truth’, with the pupil and iris acting like a mirror explicitly refers to this organ as ‘the window to the heart’, emotions and all. The artist’s concept involves not only the exterior of man but also his intimate interior or better still his exterior reflecting the interior.